ائمه كه هدایتبه امرالله میكنند، یعنی با ملكوت موجودات سر و كار داشته، و هر موجودی را از جنبه امری او نه تنها از جنبه خلقی او، بسوی خدا هدایت میكنند، و به كمال خدا میرسانند.
قلب موجودات در دست امام است، و از نقطه نظر سیطره و احاطه بر قلب، آنان را بسوی خدا هدایت میكند.
پس امام كه مردم را بخدا هدایت میكند، به امر ملكوتی كه همیشه با آن موجود و ملازم است هدایت میكند، و این در حقیقت ولایتی استبه حسب باطن در ارواح و قلوب موجودات نظیر ولایتی كه هر یك از افراد بشر از راه باطن و قلبش نسبتبه اعمال خود دارد، این است معنی امام.
و اما در آیه شریفه علت موهبت این منصب را اینطور بیان كرده است: «لما صبروا و كانوا بآیاتنا یوقنون»
یكی صبر است در راه خدا، و منظور از صبر، استقامت و ایستادگی است در تمام امتحانات و ابتلائاتی كه بنده در راه عبودیت و وصول بمراد برای او پیش میآید، و دیگر آنكه قبل از آن به مرحله یقین رسیده باشند.
در آیاتی از قرآن مجید، میبینیم كه علامت یقین را كشف حجب ملكوتیه معرفی مینماید، صاحب یقین كسی است كه حقائق موجودات و ملكوت آنان را ادراك كند، و محجوب كسی است كه پرده روی قلب او گرفته و او را از مشاهده انوار ملكوتیه باز دارد مانند آیه:
«و كذلك نری ابراهیم ملكوت السموات و الارض و لیكون من الموقنین»
و اینطور ما به ابراهیم ملكوت آسمانها و زمین را نشان دادیم و برای آنكه از صاحبان یقین بوده باشد.
این آیه میرساند كه نشان دادن ملكوت آسمان و زمین مقدمه افاضه یقین بر قلب ابراهیم بوده است
و وی این زمینه یقین از مشاهده انوار ملكوتیه جدا نخواهد بود. و مانند آیه«كلا لو تعلمون علم الیقین لترون الجحیم»
نه چنین است، اگر شما میدانستید مانند علم و دانستن صاحبان یقین، در اینصورت حتما دوزخ را میدیدید، و حقیقت جهنم را كه ملكوت افعال زشت، و معاصی آلهی و نفس اماره است مشاهده مینمودید.
و مانند آیه«كلا ان كتاب الابرار لفی علیین و ما ادریك ما علیون كتاب مرقوم یشهده المقربون»
نه چنین است، به درستیكه نامه عمل و حقائق كردار افراد پاك و صالح العمل در مكان مرتفع و عالی قرار دارد، و آن علیون است. میدانی علیون چیست؟عالمی است ملكوتی كه آن عبارت است از ثبت و ضبط اعمال صالحه، و آن در حضور و شهود مقربین درگاه خدا است.
از این آیات استفاده میشود كه مقربون كه همان صاحبان یقینند، افرادی هستند كه به ملكوت و حقائق عالم پیوسته، و قلبشان از جنبه مشاهده خلقی عبور نموده است، آنها از خدا محجوب نیستند، و حجاب قلبی كه عبارت است از جهل و معصیت و شك و نفاق در آنها نیست، آنها صاحبان یقینند كه علیون و حقائق ملكوتیه ابرار و اخیار را میبینند، كما آنكه حقائق ملكوتیه اشرار و اهل معاصی را كه عبارت از جحیم است نیز مشاهده میكنند.
بنابراین امام كه هدایتبه امر ملكوتی میكند، حتما باید دارای مقام یقین باشد، و عالم ملكوت بر او منكشف بوده باشد، و متحقق به كلمات الله بوده باشد، و چون ذكر شد كه ملكوت همان وجهه باطنی موجودات است پس این آیه شریفه:
«و جعلناهم ائمهٔ یهدون بامرنا» به خوبی میرساند كه هر چه راجع به امر هدایت است، كه عبارت از قلوب و اعمال بوده باشد باطن و حقیقت او در دست امام است، و وجهه ملكوتی و امری آن حاضر در مشهد امام بوده، لحظهای از او غائب نخواهد بود.
موضوعات مرتبط: امام مهدی امام و هدایت...
ما را در سایت امام و هدایت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : akhlagemasomin بازدید : 143 تاريخ : پنجشنبه 14 دی 1396 ساعت: 14:48